Akita Inu: Wat je moet weten over de Akita Inu

Achtergronden: Wat je moet weten over Akita-Inu’s

De Akita-Inu is een heel rustige hond, maar heeft een heel sterk jacht- en beschermingsinstinct. Het ras is niet gemakkelijk te leiden, wat weer te wijten is aan het jachtinstinct en de koppigheid. Een andere karaktereigenschap is dominantie, want de Akita-Inu houdt niet van andere honden naast zich. Hieruit blijkt duidelijk het gevoel voor territorium en hiërarchie, wat hem op zijn beurt tot een goede waakhond maakt.

Dit ras is eerder ongeschikt als beginner of tweede hond. Het lichaam is groot, goed geproportioneerd en gespierd met een opvallend breed voorhoofd en typische voorhoofdsgroef. De oren zijn klein, driehoekig, tamelijk dik, rechtopstaand en naar voren gekanteld. Mannetjes bereiken een schofthoogte van ongeveer 67 cm, teefjes ongeveer 61 cm. (2)

Het is duidelijk uit de tabel, dat de eigenaar in staat moet zijn de hond zijn hiërarchie duidelijk te maken en dat hij moet kunnen omgaan met het trotse, vaak zelfstandige gedrag van de hond. Een Akita Inu heeft een consequente, niet aflatende leiding nodig, die permanent getraind moet worden.

Dit is echter niet te verwarren met de loutere “harde hand”. Anders reageert de Akita met koppigheid, soms met weigering. Eerder is een slimme opvoeding met een goed doordacht concept nodig. Dit vergt veel tijd en geduld.

De Akita heeft een hoge individuele afstand nodig. Hij is zelfverzekerd en sterk tegelijk. Akita’s zijn geen Everybodies-Darlings. Ook moet vermeld worden dat het jachtinstinct bij de meeste Akita’s nog springlevend is. Dit alles kan het wandelen stressvol maken als de hond niet goed getraind is.

Zelfs bij goed opgevoede exemplaren kan het nog nodig zijn hem aan de lijn te houden. De eigenaar moet de leiding hebben en alleen hij moet bepalen wat er “verdedigd” moet worden, wanneer en hoe. Akita’s zijn goede waakhonden die graag af en toe toeslaan. Het trainen van een Akita vereist veel hondenverstand en, vooral, respect voor zijn persoonlijkheid.

Tegelijk moeten duidelijke grenzen worden gesteld en strikt worden nageleefd. Je kunt hem niet dwingen, je moet hem overtuigen. Hardheid of koppig herhalen van commando’s hebben alleen maar een averechts effect: de Akita wordt afgestompt en volgt zijn eigen wil. Zijn uitgesproken onafhankelijkheid en natuurlijke zelfvertrouwen vereisen veel geduld en ervaring in hondentraining. Daarom is de Akita niet geschikt voor beginners.

Verder zijn het sterke, zelfverzekerde persoonlijkheden die niet graag andere honden of dieren in hun huishouden dulden. Daarom hebben ze geduldige, maar consequente en zelfverzekerde baasjes nodig die weten hoe ze met hun koppigheid moeten omgaan. Als je eenmaal hun respect en genegenheid verdiend hebt, kun je in de Akita een trouwe metgezel vinden door dik en dun. (6)

Hoewel veel volwassen Akita Inus de hele dag rustig en uiterst zuinig op hun plekje willen snoezelen, zijn het als prooidieren nog steeds rennende dieren, dus dagelijkse beweging is erg belangrijk. De duur en frequentie van de lichaamsbeweging hangen af van de leeftijd en de behoefte aan beweging van de hond.

De richtlijn voor puppy’s is: Leeftijd in weken is gelijk aan tijd in minuten, maar meerdere keren per dag. Een volwassen hond heeft twee tot drie keer per dag beweging nodig gedurende in totaal minstens anderhalf tot twee uur.

Het moet echter niet elke keer dezelfde route zijn, want door het hopelijk toegestane snuffelen pikt hij graag informatie op over de hondenwereld en wil hier natuurlijk nieuwe ervaringen opdoen. In de zomer, als de temperaturen hoog zijn, is de activiteit van de Akita veel geringer en beperkter dan in de winter.

De “Amerikaanse Akita” stamt af van de Japanse “Akita Inu”. Dit ras staat echter op geen enkele lijst van potentieel gevaarlijke honden in NRW. Daarom vormt dit hondenras volgens de federale staat geen gevaar, maar als een Akita lichamelijk niet genoeg gestresst is, kan hij een agressieve hond worden. Je moet je er echter van bewust zijn dat elke hond zijn dagelijkse beweging nodig heeft.

Qua karakter is dit ras een rustig, gereserveerd dier, maar het kan dominant zijn tegenover andere honden. De Akita Inu is een trouwe en liefdevolle beschermer.

Akita’s houden meestal niet van contact met andere honden. Goede socialisatie met andere honden vanaf de puppyleeftijd helpt zelden. Het is veel belangrijker om de Akita vanaf het begin te leren welk gedrag van hem verwacht wordt in ontmoetingen met honden. De Akita is niet moeilijk te trainen. Maar je moet hem goed leren dat gehoorzaamheid belangrijk is.

Hij is erg zelfverzekerd en onafhankelijk en gehoorzaamt alleen omdat zijn mens dat eist. Niettemin heeft hij veel inlevingsvermogen nodig, soevereine kalmte en geduld bij de training.

Geweld en luidruchtigheid veroorzaken alleen maar dat de Akita zich terugtrekt en zijn eigen weg gaat. Consequentheid en assertiviteit, een nog grotere koppigheid in mensen dan de Akita heeft, zijn ook voorwaarden voor een succesvolle opvoeding.

Een Akita moet bij een gezin zijn, maar is ook gelukkig met een gedeeltelijk buitenleven en kan verhoudingsgewijs goed alleen blijven.

Hij blaft weinig en kan in een huurflat gehouden worden. Hij verkiest de lage temperaturen boven de zomerse hitte. Een Akita is niet erg veeleisend als het op lichaamsbeweging aankomt. Hij houdt van lange, rustige wandelingen en van spelen met prooi, sommige Akita’s zijn ook enthousiast over hondensport. Over het geheel genomen is hij echter een tamelijk stoïcijnse, kalme hond, die weinig belangstelling heeft voor “dwaze” spelletjes en kunstjes.

Wel moet zijn vacht regelmatig van dood haar ontdaan worden (2 keer per week), anders brengt een lelijke vacht alleen maar problemen met zich mee. Door zijn dikke vacht zijn mogelijke parasieten niet meteen te zien, dus moet de vacht vaker op ongenode gasten gecontroleerd worden.

De ondervacht wordt tweemaal per jaar afgeworpen. Vooral na de winter laat een groot deel van de dikke ondervacht los. Tijdens de verharingsperiode is regelmatig kammen een absolute must. De Akita verliest in deze tijd veel haar. Dit duurt ongeveer 2 – 4 weken. Je moet ook aandacht besteden aan de verzorging van de klauwen.